Gisteren was er Warren Buffet met zijn 'reddingsplan' voor over-exposed verzekeraars en banken teneinde de minverdienende huiseigenaren wat lucht te geven in deze incompetentia tremens/kredietcrisistijd. Vandaag is het tijd om ook de naastliggende problemen eens onder de loup te nemen en we beginnen bij hetgeen in de US het zwaarst weegt: DE CREDIT CARD.
Bovenstaand plaatje vertelt het verhaal (bron: Business Week). Als je het niet goed kunt lezen: klik op het plaatje, hetgeen dan uitvergroot op een nieuwe pagina wordt getoond....
Wat leren wij van dit al? Ten eerste (meest linkse plaatje) dat een ruime meerderheid van creditcard-houders zijn saldo niet boven NUL krijgt of houdt of kan houden. 61%! Niet niks dus. Het middelste plaatje geeft het NEGATIEVE saldo in de tijd. We zien dat dit stijgt (dit is een aggregatie over ALLE creditcard-houders met een negatief saldo). Het rechter plaatje geeft aan hoe -vergeleken tussen 2006 en 2007- de ellende verergert. Hoe groter het verschil tussen 2006 (groen) en 2007 (rood), hoe erger.
Wat kunnen we hier nu mee. Tijd voor analyse dus...
Ik ga uit van een niet-al-te-veel-verdienende amerikaan. Ik zet zijn/haar inkomen per baan op $ 1500 per maand. Niet te gek toch? Welaan, wat zien we: $ 7000 GEMIDDELD krediet per creditcard-houder. Dat is dan dus bijna 5 MAANDEN KREDIET qua salaris. On-ge-loof-lijk. In Nederland gaat dat NIET gebeuren en als het al eens een keer gebeurt is daar de voor Nederland zo gebruikelijke instelling (per gemeente) die ervoor zorgt dat de gefailleerde burger met een afbetalinbgsregeling geholpen wordt. Daarnaast hebben wij de BKR te Tiel en die melden snel genoeg dat hoge kredieten voor minvermogenden niet gaan werken. De US hebben geen BKR en de verzamelde banken delen dus kennelijk ongelimiteerd kredieten uit aan mensen die dat NOOIT kunnen terugbetalen. Fout dus. Raken die banken daardoor in de problemen dan kan toch slechts 1 antwoord aan hen gelden: EIGEN SCHULD, DIKKE BULT!
Wat is er nog meer. Kennelijk is de credit card in de US gemeengoed. Iedereen heeft er 1 (of 10). Is dat hier ook zo? Nee. Simpel antwoord op een simpele vraag. Echter, de trend breekt. Inmiddels wordt een credit card 'gewoon'. De ANWB-VISA card, de GAMMA-card. En ga zo maar door. We lopen weliswaar achter maar blijken in Nederland financieel even dom als over de plas. We gunnen het iedereen, maar rekenen niet met de lange termijn. OK, soit, dat IS dan maar zo. Maar evengoed kan de gemiddelde credit card-verstrekker lering trekken uit de amerikaanse ervaringen. GAAT NIET GOED!
Men -de financiele partij- wil provisie, omzet, handel stimuleren. Is OK als de cliënt krediet kan behappen, in staat is uit te rekenen hoe dat moet met credit card-afbetalingen die iedere maand groter worden. Gaan we dan HIER dezelfde kant op als in de US? Gaat iedere bank de concurrentie aan en biedt ze haar klanten een EXTRA credit card aan voor NOG meer krediet?
FOUT. NIET DOEN. Leer toch eindelijk es een keer en denk niet alleen maar aan de produktiebonus aan het eind van het jaar. Banken, denk VERDER dan vandaag. Je wilt toch over 1 jaar NOG bestaan? Nou dan!
Mensen (zie plaatje) zijn dom (voor bijna 2/3!). Banken in de US ook. Dat moeten we hier niet willen zijn. PUNT.
Pieter Lakeman (de nederlandse don kisjot) schreef in 1990, samen met Pauline van der Ven, een boekje over overfinanciering en bankstroppen. IN 1990! Dus z e v e n t i e n jaar geleden. Dat is nog eens vooruit zien. Maar luisteren ho maar. Ook Nederland moest eraan geloven. Nog meer lenen, een NOG hogere hypotheek. Totdat er richtlijnen kwamen die een maximum bedrag per maandloon vastlegden. De BKR en deze richtlijn hebben Nederland voor erger gespaard.
Laten we dus van de credit card in Nederland niet OOK een zooitje maken.
Bovenstaand plaatje vertelt het verhaal (bron: Business Week). Als je het niet goed kunt lezen: klik op het plaatje, hetgeen dan uitvergroot op een nieuwe pagina wordt getoond....
Wat leren wij van dit al? Ten eerste (meest linkse plaatje) dat een ruime meerderheid van creditcard-houders zijn saldo niet boven NUL krijgt of houdt of kan houden. 61%! Niet niks dus. Het middelste plaatje geeft het NEGATIEVE saldo in de tijd. We zien dat dit stijgt (dit is een aggregatie over ALLE creditcard-houders met een negatief saldo). Het rechter plaatje geeft aan hoe -vergeleken tussen 2006 en 2007- de ellende verergert. Hoe groter het verschil tussen 2006 (groen) en 2007 (rood), hoe erger.
Wat kunnen we hier nu mee. Tijd voor analyse dus...
Ik ga uit van een niet-al-te-veel-verdienende amerikaan. Ik zet zijn/haar inkomen per baan op $ 1500 per maand. Niet te gek toch? Welaan, wat zien we: $ 7000 GEMIDDELD krediet per creditcard-houder. Dat is dan dus bijna 5 MAANDEN KREDIET qua salaris. On-ge-loof-lijk. In Nederland gaat dat NIET gebeuren en als het al eens een keer gebeurt is daar de voor Nederland zo gebruikelijke instelling (per gemeente) die ervoor zorgt dat de gefailleerde burger met een afbetalinbgsregeling geholpen wordt. Daarnaast hebben wij de BKR te Tiel en die melden snel genoeg dat hoge kredieten voor minvermogenden niet gaan werken. De US hebben geen BKR en de verzamelde banken delen dus kennelijk ongelimiteerd kredieten uit aan mensen die dat NOOIT kunnen terugbetalen. Fout dus. Raken die banken daardoor in de problemen dan kan toch slechts 1 antwoord aan hen gelden: EIGEN SCHULD, DIKKE BULT!
Wat is er nog meer. Kennelijk is de credit card in de US gemeengoed. Iedereen heeft er 1 (of 10). Is dat hier ook zo? Nee. Simpel antwoord op een simpele vraag. Echter, de trend breekt. Inmiddels wordt een credit card 'gewoon'. De ANWB-VISA card, de GAMMA-card. En ga zo maar door. We lopen weliswaar achter maar blijken in Nederland financieel even dom als over de plas. We gunnen het iedereen, maar rekenen niet met de lange termijn. OK, soit, dat IS dan maar zo. Maar evengoed kan de gemiddelde credit card-verstrekker lering trekken uit de amerikaanse ervaringen. GAAT NIET GOED!
Men -de financiele partij- wil provisie, omzet, handel stimuleren. Is OK als de cliënt krediet kan behappen, in staat is uit te rekenen hoe dat moet met credit card-afbetalingen die iedere maand groter worden. Gaan we dan HIER dezelfde kant op als in de US? Gaat iedere bank de concurrentie aan en biedt ze haar klanten een EXTRA credit card aan voor NOG meer krediet?
FOUT. NIET DOEN. Leer toch eindelijk es een keer en denk niet alleen maar aan de produktiebonus aan het eind van het jaar. Banken, denk VERDER dan vandaag. Je wilt toch over 1 jaar NOG bestaan? Nou dan!
Mensen (zie plaatje) zijn dom (voor bijna 2/3!). Banken in de US ook. Dat moeten we hier niet willen zijn. PUNT.
Pieter Lakeman (de nederlandse don kisjot) schreef in 1990, samen met Pauline van der Ven, een boekje over overfinanciering en bankstroppen. IN 1990! Dus z e v e n t i e n jaar geleden. Dat is nog eens vooruit zien. Maar luisteren ho maar. Ook Nederland moest eraan geloven. Nog meer lenen, een NOG hogere hypotheek. Totdat er richtlijnen kwamen die een maximum bedrag per maandloon vastlegden. De BKR en deze richtlijn hebben Nederland voor erger gespaard.
Laten we dus van de credit card in Nederland niet OOK een zooitje maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten